تولد دلفین

فردا تولد دلفین هست و من اصلا دلم نمیخواست بهش تبریک بگم، راستش اولش فکر کردم خوب این قدر تولدش رو خوب تبریک میگم و میترکونم که خجالت بکشه و چند روزم سر اینکه چه خلاقیت هایی به خرج بدم کلی فکر کردم و سرچ کردم با خودم گفتم شاید آخرین تولدی باشه که تبریک میگی ولی بازم دلم رضا نبود. راستش اون تولد منو تبریک نگفت و من بیست و چهار ساعت روز تولدمو همش منتظر بودم یه پیامی ازش برسه که نرسید منم بی خیال شدم که فردا عصرش پیام داد که فکر نکنی تولدتو یادم رفته مریض بودم بیمارستان بودم و این حرف ها منم خیلی سرد تشکر کردم گفت کادو واست پست کنم منم گفتم نمیخوام. راستش اگه تبریک نگفته بود حالم بهتر بود ولی از تبریکش از پیشنهاد کادوش از همه ی رفتاراش چندشم میشد. روز ولنتاین من هیچ پیامی ندادم اونم نداد فقط ساعت های ده شب این ها بود اومد یه دعوا سر یه چیز بیخود راه انداخت و چهارتا تیکه بارم کرد و رفت. اصلا به رو خودش نیاورد که عصبیه که چرا من ولنتاین رو تبریک نگفتم منم به رو خودم نیاوردم که ولنتاین هست. روز زن هم که تبریک نگفت هر چند اون روز قهر بودیم ولی یه پروفایل واسه مامانش گذاشت که تا ده روز پروفایل بود فقط هم هدفش حرص دادن من بود تو این همه سالی که باهاشم میشناسمش همیشه واسه مامان باباش کادو میخره اونم کادوی گرون و خوب ولی هیچ وقت تو فضای مجازی جارو جنجال واسه تبریک راه نمیندازه، پس هدفش فقط اذیت کردن من بود. امروزم که باز هشت مارس هست روز جهانی زن هست تبریک نگفت. خلاصه اصلا دلم نمیخواد فردا بهش تبریک بگم فلذا یه چند تا گیف مسخره واسش فرستادم و الکی پیشاپیش تبریک گفتم و بهونه آوردم گوشیمو میخوام بدم تعمیر فقط به این دلیل که فردا که روز تولدشه تبریک نگم. فکر کنم از این به بعد نه جواب پیام هاشو بدم نه تلفن هاش رو و نه حتی تلگرام رو سین کنم. نمیخوام ازش خداحافظی کنم رسما ولی از طرفی هم نمیخوام هیچ وقت دیگه تو زندگیم آدم پررنگی باشه، تا یه هفته پیش فکر میکردم مشکل از من بوده ولی میبینم واقعا من مقصر نیستم و خودش هم همیشه با من بدرفتاری کرده این جور آدمی رو باید بدون خداحافظی بدون هیچ حرفی رها کرد و رفت.