جدایی ابدی

به شیوه ی متفاوت با گذشته این بار خداحافظی کردیم و رسما جدا شدیم. روزهای با هم بودنمان صرفا آزار یکدیگر بود و عشقی احساس نمی شد. گویی همه چیز بغرنج بود و قلبم مدام در حال فشردن اما اکنون احساس رهایی دارم. دیگر خبری از آن دردهای آشنای آزارگر نیست. دوستش داشتم اما سخت بیراهه رفتم و آن قدر اشتباه کردم که دیگر جایی برای عشق نمانده بود، مبنا همان روزهای اول گذاشته میشود و یک شروع افتضاح پایان خوشی ندارد و گویی خشت اول را اگر کج نهیم تا ثریا دیوار رابطه کج می رود و به هیچ صراطی مستقیم نمی شود. خیلی تلاش کردم بلکه خشت های کج به طریقی راست شوند اما گویی خطا بود و امروز دیوار رابطه فرو ریخت. شاید بتوان دیوار فرو ریخته شده رو از نو ساخت کسی چه می داند آینده چه در چنته دارد. بهتر است کمی زندگی کنیم طوری زندگی کنیم که اگر زمانه ما را دوباره روبروی هم قرار داد این بار خشتی کج نهاده نشود.